moje roztrzęsienie związane z pwenym osobnikiem płci męskiej mineło.widzocznie to już tylko sentyment.
na dziś miałam znakomity plan.i jak zwylke ślepość losu go uśmierciła.
poraz kolejny zadaję sobie więc pytanie dlaczego pan los jest aż tak złośliwy.a może on wie lepiej co jest dla nas dobre a co nie.zobaczymy więc co mi przyniesie.
miałam dziś sny wróżące kłopoty.miejmy nadzieje że jednak los mnie przed nimi uchroni.albo przed tym abym sama się w nie wpakowała.
"mam ci marzeń pełną główke
morze myśli me rozmarza
mam prześliczną mała łódke
ale brak mi marynarza"
i to na własne życzenie....
carpe-diem napisał że powinnam wybrać.teoretycznie ma on racje.jednak życie jast tak zamgmatwane że niejednokrotnie niezrozumiałe.sama w pewnej części nie rozmuimiem dlaczego chcę czekać.może rozumiem ale nie chcę się do tego przyznać.mogę się przyznać do do tego że czekam ponieważ chciałabym wiedzieć że to nie była dla niego tylko nic nie znacząca przygodą.czekam dla samej siebie,dla pewności.
zawsze czekam by czas zaleczył rany,nie narzucam sobie nic.i zawsze czekam momentu w którym poznam jego zdanie na ten temat.gdy minie trochę czasu.gdy wszystko odbiera się inaczej
życie toczy się dalej.doskonale to wiem.a nawet doskonale to czuję.
gdzieś ktoś kiedyś mi napisał:
"jeśli coś kochasz pozwól mu odejść.jeśli nie wróci-nigdy tego nie było.jeśli wróci-na zawsze jest twoje."
pozwoliłam odejść.teraz wiem że sama też odeszłam.
życie toczy się dalej.trzeba żyć.pokochać na nowo.staram się.
mimo tego gdzieś na dnie duszy będe czekać.
"ciągle sobie zadaję pytanie czy to jest przyjaźń czy kochanie"
ciągle sobie zadaje pytanie czy to już jest sentyment czy jeszcze kochanie.